Ο ουρανός έπεσε!

Εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις σε συγκεκριμένα μοντέλα, η ταπετσαρία ουρανού στα αυτοκίνητα μετά από κάποια χρόνια κρεμάει και πέφτει. Το κακό ξεκινάει συνήθως σε κάποια άκρη, άλλοτε μπροστά, κοντά στο σκιάδιο, άλλοτε πίσω, άλλοτε στην περίμετρο της πλαφονιέρας ή της ηλιοροφής. Μόλις δείτε ότι ο ουρανός άρχισε να φουσκώνει ή να κρεμάει, να ξέρετε ότι ο χρόνος μετράει αντίστροφα! Τα γιατροσόφια ίσως καθυστερήσουν λίγο την έκβαση, αλλά δεν θα την αλλάξουν. Στις φωτογραφίες που ακολουθούν βλέπετε τα στάδια της επισκευής.

• Το γκρι ύφασμα με τα πορτοκαλί υπολείμματα στην πρώτη φωτογραφία ήταν κάποτε ένα ενιαίο αφρολεξαρισμένο ύφασμα, που κολλήθηκε στο φορμαρισμένο χαρτόνι με βενζινόκολλα. Τώρα βλέπετε το ύφασμα να έχει μείνει γυμνό, ενώ ό,τι έμεινε από το γερασμένο αφρολέξ είναι κολλημένο στο χαρτόνι και σταδιακά γίνεται πάστα και σκόνη.
• Στις επόμενες δύο φωτογραφίες βλέπετε τη διαδικασία καθαρίσματος του χαρτονιού από τα υπολείμματα του αφρολέξ και της κόλλας.
• Στην τέταρτη φωτογραφία φαίνεται η εφαρμογή της ισχυρής νέας κόλλας, τόσο στο νέο ύφασμα, όσο και στο χαρτόνι, σε δύο χέρια με πινέλο.
• Στις δύο τελευταίες φωτογραφίες φαίνεται ο τελειωμένος ουρανός από την ανάποδη και από την καλή.

Πώς γίνεται η σωστή επισκευή;

Η σωστή επισκευή περιλαμβάνει τα εξής στάδια:

  • Αφαίρεση του ουρανού από το αυτοκίνητο, αφού αφαιρεθούν όλα τα εξαρτήματα που συνδέονται με τον ουρανό: σκιάδια, πλαφονιέρες, χειρολαβές, κολωνάκια. Μεγάλη προσοχή είναι απαραίτητη σε όλα τα στάδια! Ειδικά όταν ο ουρανός βγαίνει δύσκολα από το αυτοκίνητο!
  • Επιμελής καθαρισμός όλων των υπολειμμάτων με ξύστρες, γυαλόχαρτα και οινόπνευμα. Καλό στέγνωμα.
  • Χρήση υφάσματος 3 στρώσεων: ύφασμα – αφρολέξ – φόδρα. Τα εργοστασιακά υφάσματα είναι 2 στρώσεων, χωρίς φόδρα, και αυτός είναι ο κυριότερος λόγος της ζημιάς: η βενζίνη της κόλλας αρχίζει να καταστρέφει το αφρολέξ από την πρώτη στιγμή!
  • Εφαρμογή ειδικής ισχυρής βενζινόκολλας στη φόδρα και το χαρτόνι σε 2 χέρια με πινέλο. Η φόδρα εμποδίζει την κόλλα να προσβάλει το αφρολέξ, εξασφαλίζοντας τη μακροζωΐα της επισκευής.
  • Προσεκτική συγκόλληση με το χέρι, ώστε η ταπετσαρία να πάρει σωστά όλες τις καμπύλες.
  • Επανεγκατάσταση στο αυτοκίνητο και συνδέσεις.

Συνήθως κρατούμε το αυτοκίνητο για μία εργάσιμη μέρα. Κάποια μοντέλα έχουν συνδετήρες μιας χρήσης και θα χρειαστούν καινούργιοι. Κάποια μοντέλα με ηλεκτρική ηλιοροφή απαιτούν συνεργασία με εξουσιοδοτημένο συνεργείο της μάρκας.

Έτσι επισκευάζουμε τους ουρανούς στην Primo-Μωϋσίδης. Δεν έχει υπάρξει ποτέ περίπτωση αστοχίας ή αποτυχίας, ενώ κάποιες επισκευές μας είναι στη θέση τους μετά από 15+ χρόνια!

Τι συμβαίνει; Αναλυτική εξήγηση

Ο ουρανός του αυτοκινήτου είναι ένα πλαστικοποιημένο χαρτόνι που έχει μορφοποιηθεί για να πάρει την επιθυμητή φόρμα και να σχηματιστούν οι θέσεις στερέωσης για σκιάδια, χειρολαβές, πλαφονιέρες κλπ. Ο ουρανός στηρίζεται μόνο περιφερειακά, ενώ στην πίσω επιφάνειά του υπάρχουν ηλεκτρικά καλώδια, συνήθως σε μορφή καλωδιοταινίας.

Η κάτω πλευρά του χαρτονιού επενδύεται στο εργοστάσιο με αφρολεξαρισμένο ύφασμα χρησιμοποιώντας πολύ ισχυρή βενζινόκολλα. Η συγκράτηση πετυχαίνεται μόνο με την κόλλα, η οποία όμως, λόγω του διαλύτη, προσβάλλει χημικά το αφρολέξ ήδη εξαρχής. Η συνέχεια είναι θέμα ποιότητας του αφρολέξ, χρόνου, θερμοκρασιών, υγρών καθαρισμών κλπ ― η αποκόλληση μπορεί να συμβεί σε 10+ χρόνια ή πολύ νωρίτερα. Σε κάποια μοντέλα συμβαίνει πολύ σπάνια ή ποτέ, ενώ σε κάποια άλλα ο ουρανός πέφτει στα πρώτα 5 χρόνια!

Το πρόβλημα ουσιαστικά ξεκινάει μόλις απλωθεί η βενζινόκολλα στο αφρολέξ, καθώς ο διαλύτης της κόλλας προσβάλλει το αφρολέξ ήδη με την αρχική εφαρμογή. Θα υπάρχει ακόμα αρκετή συνοχή για να συγκρατήσει το βάρος του υφάσματος για μερικά χρόνια. Σταδιακά το αφρολέξ υποβαθμίζεται και μετατρέπεται σε μια κολλώδη καφεκόκκινη πάστα που λερώνει τα πάντα.

Όταν δεν θα υπάρχει αρκετή πρόσφυση για να κρατηθεί κολλημένο, το ύφασμα θα κρεμάσει. Ο υγρός καθαρισμός, τα τραβήγματα και το φούσκωμα του υφάσματος με τον αέρα που μπαίνει από πίσω, επιδεινώνουν την κατάσταση και επιταχύνουν την αποκόλληση.

Τα γιατροσόφια και πώς δεν δουλεύουν

Πινέζες: Η πρώτη σκέψη κάποιων είναι να στερεώσουν πρόχειρα με πινέζες ή κσρφίτσες το ύφασμα που άρχισε να πέφτει, ελπίζοντας ότι θα το σταματήσουν. Το μέτρο είναι απόλυτα προσωρινό και ενδεχομένως επικίνδυνο: αν σε κάποιο τράνταγμα οι κσρφίτσες πέσουν στα καθίσματα, ενδέχεται να τραυματίσουν τους επιβάτες.

Κόλλα: Κάποιοι σκέφτονται να βάλουν κόλλα πίσω από το ύφασμα, το οποίο είναι άλλη μια κακή ιδέα. Η κόλλα θα διαπεράσει το ύφασμα και θα φανεί από κάτω, ενώ δεν θα μπορέσει ποτέ να αποκτήσει πρόσφυση στο χαρτόνι, που είναι κατειλημμένο από τα υπολείμματα της αρχικής κόλλας και του αφρολέξ.

Κουμπιά: Καλή ιδέα αν είχε γίνει εξαρχής στο εργοστάσιο, πολύ κακή -και επικίνδυνη- εκ των υστέρων. Επειδή τα κουμπιά συνδέουν μηχανικά το ύφασμα με το χαρτόνι, τα μειονεκτήματα της κόλλας ακυρώνονται. Αν ο ουρανός είχε εξαρχής στερεωθεί έτσι, δεν θα μπορούσε ποτέ να συμβεί αποκόλληση. Αλλά, ως γιατροσόφι εκ των υστέρων, είναι και αντιαισθητικό και επικίνδυνο. Θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε βιδωτά κουμπιά, τα οποία μπορεί να διαπεράσουν το χαρτόνι και να καταστρέψουν τυχόν ηλεκτρικούς αγωγούς που είναι στερεωμένοι από πίσω. Μην το δοκιμάσετε!

Ατμός: Κάποιοι στο δίκτυο ισχυρίζονται ότι πέτυχαν “επανενεργοποίηση” της κόλλας με μηχάνημα ατμού, όσο παράδοξο κι αν φαίνεται, δεδομένου ότι το πρόβλημα δεν είναι η κόλλα, αλλά το αφρολέξ. Αν το αφρολέξ έχει γίνει πάστα, δεν πρόκειται να γίνει τίποτε με τη μέθοδο αυτή. Αν ακόμη υπάρχουν κάποια κομμάτια αφρολέξ ή αν ο ουρανός ήταν χωρίς αφρολέξ (σπάνιο σε ευρωπαϊκά μοντέλα), η ζέστη του ατμού ίσως λιώσει την κόλλα κάνοντας κάποια στερέωση για λίγο. Ό,τι και να γίνει πάντως, σίγουρα δεν θα είναι για πολύ.